"Die enorme dankbaarheid geeft mij zo veel voldoening"

De 24-jarige Anissa Venema is verpleegkundige op de afdeling Interne Geneeskunde en Oncologie (3A). Ze volgt nu een opleiding voor een oncologische specialisatie, die ze over enkele maanden hoopt af te ronden. Maar ze is nog lang niet uitgeleerd.

“Het mooie aan mijn werk is de diversiteit aan patiënten en hun ziektebeelden. Op 3A liggen patiënten in alle fases van het leven en met veel verschillende ziektes. De ene patiënt is palliatief, dat betekent dat hij of zij niet te genezen is. Denk bijvoorbeeld aan kanker, als genezen niet meer mogelijk is. De andere patiënt heeft bijvoorbeeld diabetes en zit volop in behandeling. Dat vraagt weer heel andere zorg. Die variatie maakt mijn werk uitdagend, want ik zie ook ziektebeelden die weinig voorkomen. Dan moet ik me er in gaan verdiepen en vraag ik een arts of andere collega’s naar meer kennis hierover. Ik merk dat ik snel leer en we sparren veel met elkaar. Zo blijf ik leren. Dat vind ik ook typisch Tjongerschans. We zoeken elkaar op en helpen elkaar wanneer dat nodig is, ook buiten de eigen afdeling.

Uitgeleerd ben ik sowieso nog lang niet. Tijdens mijn mbo-v studie kwam ik hier binnen als stagiaire op de long- en cardioafdeling. Ik mocht na de studie blijven op de afdeling Interne Geneeskunde en deed tegelijkertijd hbo Verpleegkunde. En nu ben ik bezig mijn de specialisatie Oncologie. Ooit zou ik heel graag physician assistant (PA) willen worden, in welke richting hoop ik de komende tijd te ontdekken. Het is mooi dat Tjongerschans je ondersteunt om deze stappen te kunnen maken.

Het belangrijkste voor mij in mijn werk is dat ik patiënten een veilig gevoel wil geven. Als verpleegkundige ben je het eerste aanspreekpunt voor zowel de patiënt als de naasten. Veiligheid en vertrouwen is de basis. Dan kan ik de beste zorg geven. En de dankbaarheid van de patiënten als ze het ziekenhuis verlaten is vaak zo groot, dat geeft mij echt enorme voldoening.“