Blaasontsteking
Een infectie van de urineweg ontstaat als er te veel bacteriën in uw plasbuis en blaas terechtkomen. Hierdoor raakt het slijmvlies van uw urinebuis of blaas ontstoken (we noemen dit een lage urineweg infectie). Als de bacterie in grote hoeveelheden op of in de slijmvliezen groeit, ontstaat er een ontstekingsreactie om deze bacteriën weg te krijgen. De symptomen van een ontstekingsreactie zijn roodheid en zwelling, in dit geval van de slijmvliezen in uw plasbuis of blaas.
Klachten blaasontsteking
Bij een blaasontsteking (cystitis) kunt u de volgende symptomen ervaren:
- Vaak plassen, meestal maar kleine beetjes;
- Aandrangklachten, u heeft steeds het gevoel dat u moet plassen, ook na het plassen;
- Pijn in uw onderbuik;
- Branderig gevoel in de plasbuis tijdens het plassen;
- Bloed in de urine;
- Troebele en vies ruikende urine;
- Urineverlies.
Oorzaak
Bij de meeste urineweginfecties hebben bacteriën die normaal in de darmen aanwezig zijn (Escherichia coli of ook wel E.coli), zicht vanuit het anale gebied naar de plasbuis en zo naar de blaas verplaatst. Via de urineleiders is vervolgens ook een infectie van de nieren mogelijk. De bacterie hecht zich aan de blaaswand en veroorzaakt daar een ontsteking. Dit komt bij vrouwen vaker voor dan bij mannen. Omdat vrouwen een veel kortere plasbuis hebben, kunnen bacteriën gemakkelijker in de blaas terecht komen. Bovendien liggen de vagina en de urinebuis dichter bij de anus dan bij mannen het geval is. Als u uw blaas niet helemaal leeg plast, krijgen bacteriën meer kans om zich te vermenigvuldigen. Hierdoor kan er sneller een urineweginfectie optreden. We richten een behandeling daarom eerst op het restant van de urine in de blaas (blaasresidu). Komt de blaasontsteking telkens terug, dan kan dit duiden op een afwijking aan de nieren of de urinewegen. De uroloog zal dit onderzoeken.
Urineonderzoek
Als u klachten heeft en de arts bepaalde symptomen bij u herkent, zal hij of zij proberen de diagnose te bevestigen door uw urine te onderzoeken. Dit gebeurt in het laboratorium. Als de bacterie inderdaad wordt aangetroffen, wordt ook direct getest of die gevoelig is voor de behandeling met een antibioticum.
Behandeling
Een urineweginfectie kunt u thuis zelf behandelen met het juiste antibioticum. Waarschijnlijk verdwijnen uw klachten dan al snel. Het is belangrijk dat u de medicijnenkuur afmaakt, ook als uw klachten al eerder zijn verdwenen. Als u te snel stopt met een antibioticum is de kans groter dat de ontsteking terugkomt.
Advies en behandeling bij terugkerende blaasontsteking:
- Veel drinken;
- Cranberry’s eten of cranberrysap drinken;
- Vermijden van zaaddodende pasta (ook in condooms en pessarium);
- Oestrogeen behandeling bij vrouwen tijdens de menopauze;
- Lage dosis antibiotica (onderhoudstherapie). Deze kunnen we 3 tot 6 maanden geven om de urine vrij van bacteriën te houden. Zo kan de blaas herstellen en zijn afweermechanisme opnieuw opbouwen.
- Antibiotica na het vrijen, indien vrijen een duidelijke oorzaak is.
- Zelfstart behandeling. Wanneer u als vrouw een blaasontsteking voelt aankomen, kunt u direct beginnen met veel drinken, cranberry’s eten en antibiotica nemen. Zo blijft de schade beperkt die een blaasontsteking aanricht.
Terugkerende urineweginfectie
Terugkerende (recidiverende) urineweginfecties kunnen het gevolg zijn van:
- Een nieuwe infectie waarbij een nieuwe bacterie de oorzaak is;
- Een bacterie die ongevoelig is voor het gekozen antibioticum;
- Moeilijk te behandelen bacteriële nesten, zoals bij chronische prostaatontsteking of urinewegstenen.
Als de ene infectie de andere opvolgt, moeten we de oorzaak hiervan achterhalen. Dit kan een afwijking zijn in uw anatomie of het functioneren van uw urinewegen. We controleren u op de aanwezigheid van stenen of tumoren. Ook zullen we nagaan of uw blaas goed leeg is na het plassen.