Overige longfunctieonderzoeken

NO-meting

Bij dit onderzoek wordt gekeken of er een astmatische ontsteking in uw longen actief is. Hiervoor moet u gedurende 10 seconden aaneengesloten uitademen in een apparaat. Het onderzoek duurt ongeveer 5 minuten.

Hyperventilatietest

Bij dit onderzoek wordt gekeken naar uw manier van ademhalen. Door een verkeerde ademhaling kunnen klachten ontstaan. Voorafgaand aan het onderzoek vult u een vragenlijst in over uw klachten.

Tijdens het onderzoek is een mondstuk verbonden met een meetapparaat dat uw ademhaling registreert en analyseert. U heeft een neusklem op uw neus. U ademt eerst twee minuten rustig. Daarna vraagt de longfunctielaborant u om gedurende drie minuten diep in- en uit te ademen in een snel tempo. Tot slot ademt u nog vijf minuten rustig, hetgeen wordt aangegeven.

Het onderzoek op zichzelf is niet belastend of pijnlijk. Wel is het mogelijk dat u hyperventilatieklachten krijgt, zoals tintelingen in de handen en voeten en een licht gevoel in het hoofd. De longfunctielaborant begeleidt u tijdens het onderzoek.

Na afloop van de test worden de klachten die u heeft gehad tijdens het onderzoek besproken en moet u nogmaals een vragenlijst invullen. Het onderzoek duurt ongeveer 30 minuten. We raden u aan om iemand mee te nemen die u bij de terugreis kan begeleiden.

Shuntbepaling

Bij dit onderzoek wordt gemeten of er minder zuurstof in het bloed zit, doordat een deel van het bloed niet in contact is geweest met zuurstof in de longen.

U neemt plaats in een makkelijke stoel. U krijgt een neusklem op de neus en een mondstuk in de mond waardoor u 100% zuivere zuurstof inademt. In normale omgevingslucht zit ongeveer 21% zuurstof. U krijgt nu dus veel meer zuurstof aangeboden en na ongeveer 20 minuten door uw mond ademen zal het zuurstofgehalte in uw bloed de voor u maximale waarde hebben bereikt. Nu volgt de bloedafname uit een slagader in de arm.

Daarna krijgt u een drukverband, dat een anderhalfuur moet blijven zitten. Gebruikt u bloedverdunners? Dan moet het drukverband twee uur blijven zitten. Het is mogelijk dat u een blauw plekje overhoudt dat spoedig zal verdwijnen. U mag het verband later thuis zelf verwijderen. Het onderzoek duurt ongeveer 30-45 minuten.

Voorbereiding
Voor dit onderzoek dient u nuchter te zijn, omdat het inbrengen van het slangetje soms kortdurend braakneigingen opwekt. Vindt het onderzoek in de middag plaats? Dan mag u nog wel een licht ontbijt nuttigen (thee en een beschuit). Indien u medicijnen gebruikt dan kunt u daar gewoon mee doorgaan, tenzij uw longarts u daar anders in heeft geadviseerd.

Tijdens het onderzoek
Bij het onderzoek wordt gebruikt gemaakt van een heel dun slangetje (ongeveer 2 mm), waaraan een ballonnetje is verbonden. Dit slangetje wordt in de slokdarm gebracht.

U krijgt eerst een korte test in de cabine (zie bodybox). Hierna wordt een van uw neusgaten verdoofd met een spray. Nu wordt het slangetje in de slokdarm gebracht. Hiertoe schuift de longfunctielaborant het puntje van de slang, waaraan het ballonnetje is bevestigd, via de neus in de keelholte. Uw kin heeft u op de borst en u drinkt met een rietje kleine slokjes water uit een bekertje. Op deze wijze drinkt u als het ware zelf het slangetje naar binnen. Zodra het slangetje op de juiste plek in de slokdarm zit kan de meting beginnen. U kunt gewoon blijven ademen.

U neemt weer plaats in de cabine, de deur blijft open en u krijgt een neusklem op de neus. De longfunctielaborant vraagt u nu een paar ademoefeningen te doen. De apparatuur registreert zo de elasticiteit van uw longen. Zodra de meting klaar is verwijdert de laborant het slangetje. Het onderzoek duurt ongeveer 45 minuten.

MIP/MEP-meting

Bij dit onderzoek wordt de maximale spierkracht van uw ademspieren gemeten. U krijgt een mondstuk in de mond en een neusklem op de neus. U zit in een doorzichtige cabine met open deur. Er wordt u gevraagd zo ver mogelijk uit te ademen en vervolgens tegen een dichte klep enkele seconden krachtig in te ademen. Zo is het mogelijk om de kracht van de inademingsspieren te bepalen (MIP).

De kracht van de uitademingsspieren wordt bepaald door eerst zo diep mogelijk in te ademen en dan krachtig enkele seconden lang uit te blazen tegen de klep die even daarvoor in het meetapparaat is dichtgevallen (MEP). De metingen worden enkele malen herhaald. De duur van het onderzoek is 15 minuten.