Werken op de SEH en de ambulance
Het doorbreken van hokjes-denken, meer werkuitdaging en begrip voor elkaar. Dat levert de samenwerking van Tjongerschans met Kijlstra Ambulancezorg heel concreet op. Sinds november 2022 werken drie ambulanceverpleegkundigen van Kijlstra naast hun diensten op de ambulance ook op de Spoedeisende Hulp (SEH) van Tjongerschans. Hiermee wordt het tekort aan SEH-verpleegkundigen tijdelijk opgevangen. De periode is inmiddels verlengd tot en met juni 2023. Hoe ervaren de ambulanceverpleegkundigen het werken op de SEH?
Auke Jongsma vertelt: “Het werken op de SEH naast mijn baan als ambulanceverpleegkundige is een leuk uitstapje. Ik ben nu 52 jaar, dan doe je niet zo gauw nieuwe dingen. Dit is een beetje nieuw, het ligt in het verlengde van elkaar. Als ambulanceverpleegkundige ben je vaak als eerste bij de patiënt, we noemen dat pre-hospitaal en dan doe je een overdracht naar de SEH. Nu ben ik bij de SEH de ontvangende partij. Ik vind het een mooie ervaring om te zien hoe mijn collega’s van de ambulance de patiënt presenteren. Maar ook voor mijzelf om de patiënten te mogen ontvangen. Zo kan ik de werkzaamheden goed spiegelen.”
“Ik vind het een openbaring. Het is een verfrissing van je bovenkamer.”
Doorbreken van ‘hokjes denken’
Auke vertelt verder: “Ik zie het werken op de SEH dan ook als vervolg van mijn werk op de ambulance. Als ambulanceverpleegkundige is het veel halen, brengen, brengen, halen van patiënten. We moeten met onze methodiek en ervaring tot een diagnose komen. Zonder laboratorium of röntgenbeelden. Op de SEH leg ik mensen aan de monitor, neem bloed af en bekijk of de diagnose die door de ambulanceverpleegkundigen is gesteld overeenkomt met de einddiagnose door de SEH. Je denkt samen met de artsen mee met wat er moet gebeuren. Ik vind het heel verfrissend.
Als ambulancepersoneel weten we natuurlijk wel ongeveer wat een EH-verpleegkundige doet, maar nu hoor en zie je veel meer. Ik begrijp collega’s van de SEH beter. Dat zit in simpele dingen, zoals een patiënt bij binnenkomst meteen een polsbandje omdoen. Ik weet nu dat het efficiënter is als je iemand aanneemt op de behandelkamer. Zodat je met één scan van het polsbandje meteen alle gegevens van de juiste patiënt in beeld hebt.”
Meer werkuitdaging
Auke heeft er voordeel van dat hij meerdere specialismes heeft gedaan. “Ik heb geen aantekening voor de SEH, maar ben wel Intensive Care (IC)-verpleegkundige geweest. Daarnaast heb ik de hartbewaking en natuurlijk de ambulance gedaan. Ik neem daarbij veel ervaring mee, maar de rugzak is nooit vol genoeg. Ook op de SEH leer ik weer. Zo is het enige waar ik niet goed in ben gipsen, maar dat probeer ik wel. In het begin voelt dat heel onhandig. Collega’s van de SEH weten ook dat ik daar minder goed in ben. Laatst heb ik samen met iemand een pols gedaan en dan denk ik: goed om te doen! Dus als het voorkomt en er is tijd voor, dan neem ik de tijd om te leren. Tot nog toe heb ik het naar mijn zin, ik vind het interessant en draai mooi mee.”
Begrip voor elkaar
Op de SEH is het team goed ingespeeld op elkaar. Auke: “Het is een jong fris team dat veel met elkaar deelt. Ik kende ze als ambulanceverpleegkundige natuurlijk wel van gezicht en een paar van naam. Nu ken ik ze allemaal bij naam, er zijn korte lijnen. Het voelt echt als een warm bad, ik merk dat ze blij met ons zijn.”
De roosters worden in Tjongerschans gemaakt en doorgestuurd naar Kijlstra. Auke: “Kijlstra vlecht dat verder in elkaar. De collega’s van Kijlstra draaien nu meer parate diensten (8 uurs diensten), omdat we op de SEH onze parate diensten draaien.” Gelukkig is iedereen bij Kijlstra positief over de samenwerking. Auke: “Collega’s zijn geïnteresseerd om de verhalen van ons te horen. Ze zijn allemaal nieuwsgierig en vragen: hoe is het nou? Ik vind het een openbaring. Het is een verfrissing van je bovenkamer en goed voor je persoonlijke ontwikkeling.”