29 maart 2024

De gemeenten Heerenveen en Súdwest-Fryslân hebben gisteren een rapport van Lysias gepubliceerd over de impact van de toekomstplannen van de Friese ziekenhuiszorg. Het is een goede zaak dat ze dit hebben laten onderzoeken. De gemeenten hebben zorgen, die zien we ook terug in dit rapport. Deze plannen raken veel inwoners en medewerkers binnen en buiten onze provincie. De stappen die we zetten, doen we weloverwogen. Vandaar dat we deze blijven bespreken, juist ook voordat we besluiten nemen. Dit doen we niet alleen met gemeenten, maar ook met inwoners, medewerkers en zorgaanbieders. De onderzoekers vinden dit van belang. Een conclusie die Planbureau Fryslân vorige week eveneens trok.

Ons uitgangspunt is dat we op termijn goede ziekenhuiszorg in de directe omgeving van de inwoners van Friesland en de aangrenzende gemeenten willen blijven bieden. Door vergrijzing staat dit op termijn onder druk. We zien we dat we de komende jaren meer vraag naar zorg en minder medewerkers krijgen. Zonder ingrijpen raken we daardoor ernstig in problemen.

Kwetsbaarheid
De ziekenhuizen van Heerenveen en Sneek hebben fors minder bedden in gebruik dan de cijfers die de onderzoekers noemen. Dat past bij de ontwikkelingen in de ziekenhuiszorg in de afgelopen jaren. Er zijn veel meer behandelingen in dagopname in plaats van een klinische opname. De gemiddelde ligduur is verkort en steeds meer behandelingen vinden in de eerste of anderhalve lijn plaats.

Dit lagere aantal in gebruik zijnde ziekenhuisbedden past bij de huidige omvang en het verzorgingsgebied van ziekenhuizen zoals Nij Smellinghe, Tjongerschans en Antonius. Die omvang maakt de ziekenhuizen wel kwetsbaar op verschillende terreinen, zoals in het rapport van Gupta is geschetst. Juist door de ziekenhuizen van Heerenveen en Sneek op te laten gaan in één nieuw ziekenhuis komt het aantal in gebruik zijnde bedden binnen de door Lysias genoemde optimale schaalgrootte. Daarmee is dat een belangrijk voordeel en een argument voor het voorkeursscenario.

De stappen die we zetten, doen we niet uit kostenbesparing of vanuit een wens om te fuseren. Geschetste kwetsbare omvang van de ziekenhuizen is een belangrijke reden. Voorop staat de goede zorg die we willen blijven bieden. Daarvoor zijn moeilijke besluiten nodig, maar zonder die besluiten raken we nog verder van huis en kunnen we op termijn de inwoners niet de zorg geven die we noodzakelijk vinden.

We willen graag met gemeenten, zorgaanbieders en anderen in gesprek over hun zorgen. Dat doen binnenkort door onder meer een grote stakeholderbijeenkomst en er start dit voorjaar een traject voor burgerparticipatie. Daar is ook tijd voor, het gaat om een traject van tien jaar. Maar pauzeren, zoals de gemeenten graag willen, is geen optie, omdat je deze tijd ook echt nodig hebt om tot een nieuw ziekenhuis te komen.